امروزه رشد و ادامه حیات بنگاه‌ها شدیداً به توانمندی آنها در توسعه محصولات نوآورانه،یادگیری خلاقانه و قابلیت آنها در پیکربندی مجدد وابسته شده است.در این شرایط کمتر بنگاهی وجود دارد که تمامی منابع و توانمندی های لازم برای پایدار نگاه داشتن مزیت رقابتی خود و مواجهه موثر با عدم اطمینان های محیطی را در اختیار داشته باشد.اکتساب سریع و کارای منابع و مکمل و متمم مورد نیاز از بیرون مرزهای بنگاه،یادگیری ،تسهیم هزینه‌ها و ریسک‌های توسعه تکنولوژی و بازار،تسهیل و تسریع در تنظیم استانداردهای فنی و همچنین دستیابی به مزیت های ناشی از مقیاس،از جمله پیشران‌هایی است که ایجاد روابط استراتژیک همکارانه میان بنگاه‌ها را به یک ضرورت تبدیل نموده است.